Bevallingsverhaal Rosalynn Isabella

Bevallingsverhaal Rosalynn Isabella

Het begon op maandag 4 februari. Om 7.00 uur moesten wij ons
in het ziekenhuis melden omdat ik ingeleid zou worden. Daar aangekomen werd ik
aan de ctg gelegd en verder onderzocht. Ze zeiden dat als ik ontsluiting zou hebben,
ze me aan het infuus zouden leggen en ik die dag nog zou gaan bevallen. Dus, de
arts ging me inwendig onderzoeken. De baarmoedermond lag nog gekanteld naar
achter en het was moeilijk te voelen. Ze gingen een ballon inbrengen, en als
die er uit zou vallen, dan zou ik 2 a 3 cm ontsluiting hebben. Dus die ballon
was ingebracht en na een paar minuten viel hij er al uit. Ondertussen waren er
al serieuze weeën te zien op de ctg en moest ik ze wegpuffen. Toen kwam de
arts... We hebben overleg gehad en u mag naar huis. We laten de natuur zijn
gang gaan. WTF? Dus wij flabbergasted naar huis. 

Woensdag 6 februari

Vandaag moesten we terug naar het ziekenhuis met zoals te
verwachten een hoop vragen. Daar aangekomen werd ik weer aan de ctg gelegd en
konden wij onze vragen stellen. Het kwam er dus op neer dat ze het te vroeg
vonden om in te leiden (was 37+2 die maandag) en de gyn gaf toe niet te hebben
nagedacht er over en excuses. Arts wilde me nog wel een keer onderzoeken, dus
ging ze voelen. 2 a 3 cm ontsluiting en het hoofdje was goed te voelen. Ze zei
dat we vrijdag om 7.00 uur moesten terug komen en dat we dan zowiezo ingeleid
zouden worden.

Vrijdag 8 februari

Om 7.00 uur kwamen wij aan in het ziekenhuis. Weer een
uitgebreide ctg. Toen kwam er een arts en die gaf aan dat ze weer even inwendig
wilde voelen (terwijl ik aan de ctg lag/zat). Ze gaf aan niets te kunnen voelen
omdat de baarmoedermond nog gekanteld naar achter lag en ze een ballon wilde
inbrengen. Toen werd ze weggeroepen (gelukkig) en kregen we een andere arts die
me even in de beugels wilde onderzoeken. Wij boos en verdrietig met de vraag
hoe het kon dat de ene dag dit word gezegd en de andere dag dat. Ze zei; ik ga
zelf voelen en dan kijken we hoe of wat. Rustig aan. Dus ik in de stoel en ze
ging voelen. Ze gaf aan dat mijn baarmoedermond inderdaad nog wat verder naar
achter lag, maar ze wel kon voelen dat ik ruim 2 cm had. Ze zei: ik ga een
suite voor je regelen en dan gaan we je vliezen breken!

Wij naar de suite, het was ondertussen 10.00 uur geworden. Ze
bracht een infuus aan voor de glucose vanwege mijn zwangerschapssuiker en voor
de wee opwekkers. Daarna brak ze mijn vliezen. Wat een plons vruchtwater! Nog
niet veel later begonnen de weeën te komen. Even voor 11.00 uur kwam ze voelen
wat de weeën hadden gedaan. Nog steeds 3 cm. Ze ging het infuus aanleggen met
wee opwekkers. 1 ml per uur, het minimale wat ze kunnen geven, gewoon voor dat
extra zetje.

De weeën werden heftig en ontzettend pijnlijk. Om 12.25 uur
kwam ze even kijken wat de heftige weeën hadden gedaan, 5 cm... Ze waren echt
niet te houden en ik gaf aan ontzettende persdrang te hebben en dat ik het niet
kon wegpuffen of tegen kon houden en dat ze echt nog een keer moest voelen. Om
12.35 uur had ik volledige ontsluiting en kon ik gaan mee persen. 6 min later
om 12.41 uur is onze prachtige dochter Rosalynn Isabella geboren!

Het was een hele pittige en zware maar snelle bevalling. Ik
grapte na het breken van de vliezen dat ze er om 12.00 uur zou zijn. Scheelde
maar 41 minuten, haha.

Rosalynn kwam jammergenoeg met haar handje bij haar hoofd
naar buiten waardoor ik vrij erg ben uitgescheurd...naar achter toe. Maar heb
gelukkig geen last van de hechtingen. En het was het allemaal waard.

Haar suiker was na de bevalling wel te laag, maar we mochten
al binnen 24 uur naar huis omdat ze na de fles het ontzettend goed deed! Nu is
het heerlijk genieten met zijn 4tjes.